Od jakiego wieku dziecko może poruszać się po ulicy, na hulajnodze lub rowerze?
Już 7-letnie dziecko może samodzielnie przebywać na drodze, a jeśli porusza się po chodniku, nawet i wcześniej. Sprawdź, ile lat musi mieć najmłodszy uczestnik ruchu drogowego.
Kodeks ruchu drogowego ściśle określa minimalny wiek dla dziecka, kiedy może poruszać się po ulicy lub chodniku, zarówno pieszo, jak i korzystając z różnych środków lokomocji. Przepisy te powinien znać każdy rodzic i opiekun.
Minimalny wiek dla dziecka – pieszy
Minimalny wiek, w którym dziecko może samodzielnie poruszać się po drodze publicznej, to 7 lat. Młodsze dzieci mogą przebywać na drodze wyłącznie pod opieką innej osoby – ta nie musi być pełnoletnia. Przepisy wymagają, aby ukończyła co najmniej 10 lat.
Warto jednak pamiętać, że dzieci do 7. roku życia mogą poruszać się bez opieki po ulicy, która ma status strefy zamieszkania. Przepis nie obowiązuje również na drogach dla pieszych – czyli chodnikach.
Minimalny wiek na deskorolce lub hulajnodze bez napędu elektrycznego
Warto pamiętać, że według kodeksu drogowego pieszy to każda osoba, w tym dziecko, prowadząca, ciągnąca lub pchająca urządzenie wspomagające ruch. W ten sposób przepisy określają „urządzenie lub sprzęt sportowo-rekreacyjny, przeznaczone do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni”.
Dziecko, które chce skorzystać z hulajnogi czy deskorolki, obowiązują przepisy identyczne jak pieszych. Do 7. roku życia potrzebuje więc opiekuna, chyba że porusza się w strefie zamieszkania lub na chodniku.
Minimalny wiek dla hulajnogi elektrycznej
Zgodnie z przepisami ruchu drogowego dziecko do 10. roku życia nie może poruszać się po drogach publicznych urządzeniem transportu osobistego. Oznacza to, że istnieje zakaz jazdy hulajnogą elektryczną oraz np. deskorolką elektryczną. Wyjątek stanowi strefa zamieszkania, gdzie dopuszcza się korzystanie z hulajnogi elektrycznej przez dziecko poniżej 10. roku życia, ale wyłącznie pod opieką osoby dorosłej.
W praktyce najmłodsi mogą korzystać z e-hulajnogi tylko na zamkniętych osiedlach lub podwórkach, i to pod nadzorem pełnoletnich. Na ścieżkach rowerowych, chodnikach czy jezdni obowiązuje bezwzględny zakaz.
Minimalny wiek dla rowerzysty
Małe dzieci nie mogą samodzielnie poruszać się rowerem po drogach publicznych. Przepisy wyraźnie wskazują, że dziecko do 7. roku życia nie ma prawa jeździć rowerem ani po jezdni, ani po chodniku czy ścieżce rowerowej w pobliżu ulicy. W takim przypadku może ono być przewożone wyłącznie w foteliku rowerowym lub przyczepce, którą prowadzi osoba dorosła. Opiekun powinien poruszać się po ścieżce rowerowej, a gdy jej brakuje – jezdnią. Co ciekawe, na drodze wewnętrznej (nawet jeśli jest ogólnodostępna), dzieci mogą jechać rowerem samodzielnie, także po jezdni.
Dziecko w wieku 7–10 lat – formalnie pieszy
Dzieci, które ukończyły 7 lat, mogą jeździć rowerem, ale zgodnie z prawem są traktowane jako piesi – nawet jeśli jadą na jednośladzie. Oznacza to, że nie wolno im korzystać ze ścieżek rowerowych, a obowiązuje je poruszanie się chodnikiem lub – jeśli go nie ma – lewą stroną jezdni. Muszą znajdować się pod opieką osoby pełnoletniej. Na przejściu dla pieszych dziecko nie musi zsiadać z roweru.
Od 10 lat – karta rowerowa obowiązkowa
Po ukończeniu 10 lat dziecko może poruszać się rowerem samodzielnie – ale tylko pod warunkiem, że posiada ważną kartę rowerową. Ten obowiązek utrzymuje się aż do osiągnięcia pełnoletności lub zdobycia prawa jazdy dowolnej kategorii.
Minimalny wiek dla pojazdów silnikowych
W przypadku quadów i tzw. microcarów minimalny wiek i wymagane uprawnienia zależą od rodzaju pojazdu. Czterokołowiec lekki kategorii L6e (masa własna do 350 kg, prędkość maksymalna do 45 km/h) wymaga ukończenia 14 lat. Tak jak na motorower, należy zdobyć prawo jazdy kategorii AM.
Czterokołowiec homologowany jako L7e (masa własna do 400 kg dla przewozu osób lub do 550 kg dla przewozu ładunków) jest dostępny dla osób, które ukończyły 16 lat. Wymagane jest również prawo jazdy kategorii B1.