To jest Madzia. Madzia jest już dorosła, urodziła się w 2007 roku w Japonii, więc śmiało mogę powiedzieć, że jest pełnoletnia. Madzia jest z nami od jej mlodzieńczych lat (od października 2011) i wiele z nami przeszła. Madzia, obywatelka Japonii, spędziła swoje pierwsze dwa latka w Niemczech (tak, to już był RFN!), a potem wyemigrowała do Polski. Jestem więc jej trzecim właścicielem. Madzia, z racji wieku i pochodzenia sypie się ostatnio jak choinka na Trzech Króli, od dołu i od tyłu. Kto miał styczność z japońskimi dziewczętami, wie o czym tu piszę. Kiedyś miała DPF’a, ale od jakiegoś roku już z nim nie ma żadnych problemów. Madzia jest bardzo muzykalna (głos jej nadaje komplet stereo marki BOSE), a jej tyły pomieszczą wszystko, co tylko włascicielowi może przyjść do głowy, na przykład psa ras dużych, pięć worków cementu i pralkę od teściowej. Madzia ma już swój przebieg (209.560 km) ale jak na jej wiek i kondycję serducha (2.0 l) to jeszcze nie jedną rundkę na bazarek i z powrotem zrobi. Dyszy ostatnio (chyba jej się rozluzował wydech, trochę podziałałem kiedyś by nie odpadł, ale to już było jakiś czas temu). Na pewno nie kaszle, ale z racji sprawy pozytywnie załatwionej z DPF’em przy zimowych porankach lekko zakaszle i splunie czym jej tam w trzewiach stoi. Ale potem śmiga jak na 18-latkę przystało. Nie pali, i nie była nakłaniana do palenia, a co do apetytu to cechuje się sporą oszczędnością – wypije z 6.2 litra ulubionego ON w mieście, choć na pastwiskach i terenach położonych poza miastem chyba woli rozkoszować się pięknem przyrody, bo pije znacznie mniej. Co tam o niej jeszcze należy wspomnieć? A! Od jakiegoś roku Madzia nie używa klimatyzacji, bo zepsuł się taki dynks, co łączy napęd klimy i silnik, więc klima jest, tylko że się nie załącza. Ale można otworzyć okna, żeby wpuścić nieco świezej aury do jej wnętrza, chyba to lubi. Do jej wnętrza dotrzeć można za pomocą kompletu dwóch pilotów, nawet mają wymienione bateryjki i działają. Szyby się opuszczają wszystkie, te z przedu i z tyłu, Madzia ma podgrzewane wnętrze (ogrzewa aż miło, jak się serducho rozgrzeje), włącznie z fotelami z przodu (tu akurat serce nie ma nic do gadania). Madzia ma też dziurę przed przednim siedzeniem (tym kierowcy; nie widać, bo dywanik zasłania), no ale w sumie każda Madzia jakąś tam dziurę ma