Dzień dobry, na sprzedaż Zafira B z 2006 roku – nie planowałem tego, ale tydzień po wykupieniu OC na cały rok trafiło się inne auto i cóż... życie.

Auto miało zostać, więc wszystko, co trzeba było zrobić – było robione. Nie jeżdżę autem „aż się rozleci”, więc przez cały czas inwestowałem w to, co trzeba.

Auto mam od 2017 roku. Przez ten czas było garażowane i traktowane z uczuciem, jak jedyny spadkobierca rodu. Nie palono w nim – żadnych papierosów, cygar, ani kadzideł.

Silnik: 1.9 CDTI, 120 KM – diesel z czasów, gdy jeszcze robiono rzeczy, które miały przeżyć apokalipsę i właściciela.

Przebieg: 276 425 km – czyli Zafira zna już polskie drogi lepiej niż GPS.

Skrzynia: manualna – taka prawdziwa, do mieszania biegów jak w czasach, gdy ludzie jeszcze umieli parkować równolegle.

Sprzęgło i dwumasa: wymienione na nowe w marcu 2023 – także bez dramatów, bez zgrzytów, bez scen rodem z filmów katastroficznych.

Chłodnica: wymieniona w kwietniu 2024 – czyli teraz chłodzi jak serce byłej: skutecznie i bez emocji.

Tylna belka: po serwisie – tuleje wymienione we wrześniu 2021, więc tylna oś nie prowadzi własnego życia niezależnie od reszty auta.

Akumulator: półroczny – nie z second-handu, tylko nowy, świeżutki, jak chlebek o 5 rano. Tylko mniej jadalny.

Zawieszenie: nic nie stuka, nie puka, auto gotowe do jazdy. Możesz wjechać na próg zwalniający bez konieczności spowiadania się potem u mechanika.

Regularna wymiana oleju i filtrów oraz serwis klimy: robione regularnie, z większą konsekwencją niż noworoczne postanowienia.

Wyposażenie: jest wszystko, co potrzeba: klima, elektryka, siedzenia i koła (cztery!). Zamontowałem lusterka asferyczne – czyli widać więcej niż tylko własne rozczarowanie życiem.

Wnętrze: czyste, fotele całe, bez przetarć, nie są wygniecione.

Szyby: wszystkie fabryczne.

Lampy przednie świeżo wypolerowane – teraz świecą jak oczy po espresso.

Dwa komplety kół:

- Alufelgi z letnimi oponami (1 sezon)

- Stalówki z zimówkami (2 sezony) – w kolorze czarnym z nutą rdzawego sznytu (można odświeżyć, albo nie – w sumie auto ma 19 lat, nie będzie się wstydzić).

7 miejsc – czyli idealna do wożenia ludzi, dzieci, paczek, europalet albo wszystkiego na raz.

Kolor: czarny – klasyka gatunku. Nie straszy, nie wywołuje reakcji alergicznych na ulicy.

Właściciele: Niemiec + ja – czyli bez kombinacji, kręcenia i opowieści z mchu i paproci.

Uwaga dla fanów lakierniczych przygód: po myciu widać na drzwiach nieliczne ślady po złych ludziach, co to nie potrafią otwierać własnych drzwi bez uderzania w cudze. Nie, nie była bita, nie była malowana – po prostu życie na parkingu. Żeby potem nie było „ło ło, a co to za plamki” – to są właśnie te plamki. Auto ma 19 lat, nie 19 dni.

A, i żeby nie było zaskoczeń – tylny zderzak – jak z katalogu, bo ostatnio na Wszystkich Świętych zaliczył bliski kontakt z niskim słupkiem pod cmentarzem. Trafił zarysowany do dobrego lakiernika, a wrócił jak nowy, niczym wujek po sanatorium.

Auto ma swoje lata, ale najważniejsze – jeździ i robi to bez marudzenia. Nie jest to salonowy egzemplarz, ale też nie wymaga zaraz lawety.

Chcesz coś, co ma działać, (a nie błyszczeć jak Mentzen na TikToku)? To może być Twój nowy stary wóz.